Als de ochtend ontwaakt…

In september heeft Cadanz Welzijn een gedichtenwedstrijd uitgezet in het kader van het Pact tegen Eenzaamheid, onder andere IVAK heeft dit pact ondertekend.  
 
Bianca Jager is één van de winnaars van deze wedstrijd. Zij zegt het volgende over haar gedicht: “Eenzaamheid wordt vaak geassocieerd met ouderen. Ik heb veel jongeren, tussen de 14 en 25 jaar, om me heen, daar heb ik veel eenzaamheid gezien. Bij jongeren wordt dit vaak niet herkend en ook onderschat. Dit gedicht is puur geschreven, zowel aan de ouderen, als juist ook aan de jongeren. Mensen gaan het misschien anders lezen, dan ik het bedoeld heb, maar dat is prima. Het gaat om de boodschap. Het zou zo fijn zijn als een ander er wat aan heeft of iets mee kan.”
 
Als de ochtend ontwaakt
 
Als de ochtend ontwaakt  
met goudgele zon 
zou ik samen koffie 
en ontbijten in de stralen 
met jou als het kon. 
 
Maar bij het opstaan 
voel ik genieten  
van het natte gras. 
En het getjilp van de vogels die ik hoor 
omdat ik alleen met mijn stilte was.  
 
Deze dag vordert gestaag  
omdat deze stilte  
verlangt en hunkert 
naar meer dan alleen 
de leegte van vandaag.  
 
Wil mijn gedachte 
sneller; door omdat alles raast. 
Voorbij de minuten en uren die tikken 
Verstikt mijn gevoel. 
Haast! om te genieten. 
Het leven kent zijn doel. 
 
Als de avond zijn intrede doet, 
de lucht grauw en alles stil, de nacht tegemoet. 
Is de dag zoals elke.  
Eenzaam, ongewild 
en onbedoeld. 
 
Geniet van de stralen 
het getjilp, het natte gras. 
De vlinders en de bloemen  
aan de lijn het natte was. 
 
De mensen, de kinderen 
het werk en de buurt. 
Omarm de liefde 
zodat de dag niet 
eenzaam en lang meer duurt. 
 
Blijf zien de deugden van  
wat de dag je geeft. 
Blijf wensen 
zie de wonderen  
geniet van al wat met jou leeft.