“Stevie Quinn doet lekker zijn ding”
Toen zijn moeder Mariska op Facebook een oproep zag voor jonge acteurs in een toneelstuk over de 80-jarige vrijheid, dacht ze meteen: ‘dit is iets voor Stevie!’. Haar twaalfjarige zoon is nieuwsgierig, past zich makkelijk aan en staat graag in de belangstelling. Bovendien is hij al van jongs af aan geïnteresseerd in oorlogsgeschiedenis. “Ik merkte dat hij het leuk vindt om op de voorgrond te staan, ook al vindt hij het in het begin altijd spannend,” vertelt ze.
Zo rolde Stevie in februari de theaterwereld binnen. Het werd meteen een bijzondere ervaring: de voorstelling, die op 5 mei plaatsvond, werd in de openlucht gespeeld en trok een groot publiek. Stevie speelde de rol van René, de zoon van een Nederlandse man die bevriend raakt met een Duitse soldaat. Het stuk liet zien dat niet alle Duitse militairen slecht waren; velen moesten dingen doen waar ze zelf niet achter stonden. Voor Stevie betekende het een serieuze rol, met veel tekst en zelfs een stuk monoloog in het Duits. Dat was speciaal voor hem toegevoegd, omdat hij een groot taalgevoel heeft.
Zijn ouders zaten trots in het publiek. Voor hen was het extra bijzonder om hun zoon zo te zien stralen op een groot podium. Het was niet de eerste keer: ook bij de eindmusical van groep 8 had Stevie een hoofdrol. Hij stond zo’n tachtig procent van de tijd op het podium en ontdekte dat hij zingen ook erg leuk vond, naast het acteren.
Wat opvalt is dat Stevie nauwelijks moeite hoeft te doen om teksten te leren. “Als hij iets interessant vindt, is hij net een spons,” vertelt zijn vader. Repetities vond hij minder leuk gaf hij aan, maar zodra hij op het podium staat, bloeit hij op. Hij speelt heel natuurlijk, eigenlijk gewoon als zichzelf. Hij staat nonchalant op het podium, wat fijn is om naar te kijken. Dat maakt hem geloofwaardig en sterk als jonge acteur.
In september zet Stevie de volgende stap: hij sluit zich aan bij een theatervereniging. Zijn ambities zijn groot. Hij droomt van hoofdrollen, het liefst in komedies. Grapjes maken is zijn tweede natuur en cabaretier Jochem Myjer is één van zijn voorbeelden. “Een slechterik spelen lijkt me ook wel leuk,” gaf Stevie aan. Eigenlijk maakt het niet uit, hij wil vooral de hoofdrol spelen. Hoewel hij grootse plannen heeft, blijft hij bescheiden. Hij praat niet op een opschepperige manier over wat hij allemaal doet, terwijl hij ondertussen al heel wat bijzondere ervaringen achter de rug heeft.
Zijn liefde voor het podium combineert Stevie met andere passies. Hij speelt gitaar, houdt van topografie en droomt er ook van om later misschien de wereld rond te reizen. Op de middelbare school wil hij waarschijnlijk drama of muziek kiezen.
Zijn ouders hebben zelf geen theaterachtergrond, al houden zijn ouders wel van naar het cabaret gaan. Ze zien hoe cultuur in Eemsdelta steeds meer plek krijgt en zijn blij dat er voor jongeren steeds meer te beleven valt. Voor Stevie is dat een mooie kans om zijn talent verder te ontwikkelen.
Of hij later nu acteur wordt of wereldreiziger, één ding weet Stevie zeker: op een podium staan geeft hem energie!
auteur & fotograaf Winneke Wielink
